halal — sif. <ər.> 1. İslam dininin ehkamlarına görə yeyilməsinə, işlədilməsinə və ya özünə mal edilməsinə icazə verilən (haram əksi). // köhn. Kəbinli, nikahlı; qanuni. Əsmər yenə şəriətin hökmüncə <Məmmədbağırın> halal arvadı olub qalırdı.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Royaumes combattants — La période des Royaumes Combattants (chinois traditionnel : 戰國; chinois simplifié : 战国; pinyin : zhàn guó, littéralement « pays » (guo) en « guerre » (zhan)), s étend, en Chine, du Ve siècle av. J.‑C.… … Wikipédia en Français
kəbini — f. qanuni, kəbinli (ər və ya arvad) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
kişisiz — z. və sif. Sahibsiz, ərsiz. Kişisiz ev. Kişisiz arvad. – Kimdirlər . . kəbinli övrətlərini gecələr evlərdə kişisiz qoyanlar? C. M.. Demək, Nigar səhvini anlamış, başa düşmüşdür ki, ev kişisiz dolana bilməz. S. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəbinlilik — is. Kəbinli olma, kəbini olma, nikahlılıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mənkuhə — is. və sif. <ər.> köhn. Nikahlı (kəbinli) arvad, qanuni arvad. <Ağa Mərdan:> Hamı bilir ki, Zeynəb xanım Hacı Qafurun daimi mənkuhəsi deyil, onun dövlətindən irs hesabında hərgiz hissəsi yoxdur. M. F. A.. <Mirzə Əhmədağa:> Sən,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nikahlı — sif. Nikahı olan, nikahlanmış, kəbinli. . . Şəriətdə heç bir müsəlman dörd nikahlı arvaddan artıq arvad ala bilməz, istər xəlifə olsun, istər çoban olsun. C. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
talaqlı — sif. köhn. Talaqı olan; kəbinli. Talaqlı arvad … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti